تا که از مرگ تو اى زيبا پسر آگه نگردد

ور شود ليلا چو مجنون کوه و هامون درنوردد

بى‌رخ و زلف تو شد بر باد باغ و بوستانم

گشت خالى از گل و از سرو سنبل گلستانم

از زمين برخيز اى درد غمت يكسر بجانم

ديده از هم باز کن اى روشنىّ ديدگانم

رحم کن بر حال من بابا که پير و ناتوانم

بى‌تو چون برگردم اندر خيمه‌اى رعنا جوانم

حال گر پيش پدر رفتى سوى جدّت پيمبر

يارى (انصاريت) کن در قيامت نزد داور (١)

در صف کرب و بلا چه شورش محشر

گشت بپا بهر حيدر صفدر

بست بگردش خط محاصره لشکر

تازه نهالى ز بوستان پيامبر

حال گر پيش پدر رفتى سوى جدّت پيمبر

يا بميان مو ولى چو مو کمر داشت

بستهٴ خندان و حقهٴ گهر داشت