چرخ بدانديش ترک مهر وفا کرد		محشر کبرى ز جور کينه بپا کرد
منقذ بى‌دين عنان پاره رها کرد		تيغ برآورد و حمله کرد و دو تا کرد

پشت حسين قد چرخ تارک اکبر

* * *

شد چه شفق پر ز خون رخ مه تابان		منکسف آمد بسان مهر درخشان
گشت چه نى در نوا ز سينهٴ سوزان		کى پدر مهربان بجانب ميدان

ببگذر و غوغا ببين و معرکه بنگر

* * *

زود بيا و ببين که سرو روانت		تازه جونت نه بلکه راحت جانت
آنکه لبش بود چشمهٴ حيوانت		نور دل و ديدگان روح روانت

خورد ز زين بر زمين ز پشت تکاور

* * *

خسرو دين چون شنيد ناله جانکاه		از على اکبر کشيد از جگرش آه
تير فغانش گذشت از سپر ماه		تيغ بکف جست همچه باز بناگاه

يك تنه زد بر سپه چه حيدر صفدر

* * *

عشق جوانش بدشت کينه کشيدش		چرخ کج آئين دريغ راه بريدش
آگه گرديد ز قطع نخل اميدش		ديد فتاده بخون جوان رشيدش

بال زنان پر فشان چه سمبل بى‌سر

* * *

خون ز لبان جوان خويش همى سفت

تا شنود حرفى از لبانش به بشنفت

٤٧٩