گرديد وخداوند از راه لطف اين توفيق را ادامه داد كه على رغم گرفتارى هاى گوناگون بتواند اين عمل مهم را به پايان رساند.

در تصحيح متن شرح باب حادى عشر فاضل مقداد از نسخ چاپ تهران سنگى وحروفى وچاپ بمبئي استفاده وبا نسخه خطى كتابخانه مركزى دانشگاه تهران به شماره ٣٢٣ مقابله وبر مبناى انتخاب الأصحّ فالأصحّ متن مصحّح فراهم آمده است.

براى اينكه مبتديان از موضوع وهدف اين شرح آگاهى بر اساس گفته مؤلّف بيابند ترجمه فارسى مقدمه فاضل مقداد را در اينجا ياد مى كنيم :

«سپاس خداوندى را كه فقر ممكنات دليل بر وجوب وجود او ، واستوارى مصنوعات نشانه توانائى وعلم اوست ، برتر از مشابهت جسمانيّات ، وبا جلالت قدسش منزّه از مناسبت ناقصات است. شكر مى كنيم او را شكرى كه اقطار زمين وآسمانها را پر كند ، وسپاس مى گوئيم او را بر نعمت هاى متظاهر ومتواتر او ، ويارى مى جوئيم از او بر دفع سختى ها وبر طرف ساختن رنج ها. ودرود بر پيمبر او محمّد (ص) ، صاحب آيات وبيّنات ، كه با طريقت وشريعتش تكميل كننده همه كمالات است ، وبر خاندان او كه بر شبهه ها وگمراهى ها رهنمون هستند ، آنان كه خداوند پليدى را از ايشان برده واز لغزش ها آنان را پاك كرده درودى كه بر آنان پياپى باشد همچون پياپى بودن لحظه ها.

أمّا بعد ، خداوند بزرگ جهان را بيهوده نيافريده تا از بازيگران باشد ، بلكه براى غايت وحكمتى آفريده كه آن براى نگرندگان آشكار است ، وآن غايت را به تعيين تصريح كرده آنجا كه گفته است : «نيافريدم پريان وآدميان را مگر براى اينكه پرستش كنند» پس واجب است بر هركه از جمله خردمندان است كه پروردگار جهانيان را پاسخ گويد وچون اين پاسخ گفتن بدون شناخت او از روى يقين ناممكن است واجب است بر هر دانا ومكلّفى كه غافلان را آگاه وگمراهان را ارشاد كند با بيان مقدّماتى كه آموزنده وآشكاركننده است.

از ميان اين مقدّمات مقدّمه اى است كه به يازدهمين باب (ـ باب حادى عشر) موسوم است از تاليفات شيخ وپيشواى ما ، امام عالم اعلم افضل اكمل ، سلطان ارباب