«تجعفر الحبيب : حبيب منتسب به جعفر شد وجعفرى مذهب گشت».

«تبغدد زيد : زيد منتسب به بغداد شد وساكن آن گرديد»

«تمعدد بكر : بكر خود را به قبيله معدّ نسبت داد وبه آنان خود را ملحق نمود».

(٣ ـ تلبّس)

واين همان معنى ششم باب تفعّل است ، مانند :

«تسربلت : سربال پوشيدم» سربال : لباس است.

(٤ ـ اظهار خلاف واقع)

واين همان معنى سوم باب تفاعل است ، مانند :

«تفلسف خالد : خالد اظهار فلسفه كرد» يعنى چنان نمايانيد كه فيلسوف است.

(٢)

(باب افعنلال)

ماضى اين باب بر وزن «افعنلل» ميباشد ، حروف زياده اش همزه مكسورى است در ابتداء صيغه ، ونون ساكنى پس از عين الفعل ، وفاء الفعل هم ساكن ميگردد.

مضارعش بر وزن «يفعنلل» است ، حرف مضارع بجاى همزة آورده ميشود ، ولام الفعل اوّل مكسور ميگردد.

صيغه هاى امر چنان است كه از شش صيغه مخاطب حرف مضارعة حذف ، وهمزه مكسورى آورده ميشود ، وبر سر هشت صيغه ديگر لام