كتابت همزه وصل ، پس بطور كلّىّ حكم همزه وصل در ابتداء ودرج چهار صورت است.

(الف لام شمسىّ والف لام قمرىّ)

لام «الف لام» اگر در حرف بعدش ادغام شود آن را الف لام شمسى گويند ، مانند «الشّمس» كه لام در شين ادغام شده ، واگر ادغام نشود الف لام قمرىّ گويند ، مانند «القمر» كه لام در قاف ادغام نشده ، وبمناسبت همين مثال آنها را شمسى وآنها را قمرى گويند.

وحروفى كه لام «الف لام» در آنها ادغام نميشود چهارده حرف است : «ء ، ب ، ج ، ح ، خ ، ع ، غ ، ف ، ق ، ك ، م ، و ، ه ، ى» وحروفى كه در آنها ادغام ميشود نيز چهارده حرف است : «ت ، ث ، د ، ذ ، ر ، ز ، س ، ش ، ص ، ض ، ط ، ظ ، ل ، ن» وگفته شد كه الف هيچگاه در اول كلمه واقع نميشود.

٢ ـ هاء در هو وهى ، اگر در ابتداء واقع شود متحرّك است ، واگر در درج پس از واو يا فاء يا لام يا همزه مفردة واقع شود جائز است ساكن قرائت شود ، مانند : وهو ، وهى ، فهو ، فهى ، لهو ، لهى ، اهو ، اهى.

٣ ـ لام امر ، كه بر سر شش صيغه غائب ودو صيغه متكلم است ، در ابتداء مكسور ، ودر درج كلام ساكن قرائت ميشود ، مانند :

(«وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ :) وهركس بنگرد كه براى فردا چه پيش فرستاده ، سوره الحشر ، ٥٩ ، آيه ١٨».