سورة الرّعد ـ ١٣ ـ آيه ٩" اصلش" التعالى" بوده ، ومانند : («وَلِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ :) وبراى هرگروهى راهنمائى است ـ سورة الرّعد ١٣ ـ آيه ٧» اصلش «هادى» بوده ، وبعضى از قرّاء در هردو آية وغير آن به اصلش خوانده اند ، ولى در حالت وصل اگر بى الف ولام است بايد به حذف ياء خوانده شود وبر حرف ماقبلش تنوين داخل گردد ، واگر با الف ولام است ميتوان با ياء ساكن خواند وميتوان به كسره ماقبلش اكتفاء كرد.

(وقف به نقل)

آن است كه حركت حرف آخر را هنگام وقف به حرف قبلش نقل نمايند اگر ساكن باشد ، مانند «لم يدع ـ لم يدع» و «والعصر ـ والعصر» و «والفتح ـ والفتح» گفته ميشود.

(وقف به تضعيف)

آن است كه حرف آخر را هنگام وقف مشدّد اداء نمايند ، وشرطش آن است كه همزة وحرف علّة وماقبلش ساكن نباشد ، مانند : «اقطع الشّجر ـ اقطع الشّجرّ» گفته ميشود.

(وقف به روم)

روم در لغت : قصد است ، ووقف به روم آن است كه متكلّم هنگام وقف حركت آخر كلمه را خفيف اداء نمايد كه شخص نزديكش اگر گوشش تيز باشد بشنود ، واين را «روم» گويند ، زيرا متكلّم ميخواهد وقف كند ، ولى مع ذلك قصد دارد بفهماند حركت آخر كلمة چيست.