ايجرا ، ايجرن" ميگويند.

ومانند : «اءذن ، اءذنا ، اءذنوا ، اءذنى ، اءذنا ، اءذنّ» همزه در اينها نيز قلب به ياء ، و «ايذن ، ايذنا ، ايذنوا ، ايذنى ، ايذنا ، ايذنّ» ميشود.

واين قلب در صورتى است كه صيغه در ابتداء واقع شود ، ولى در درج همزة بصورت خود برميگردد ، زيرا همزه وصل ساقط ميشود ودو همزه جمع نشده است ، مانند : («وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي :) واز منافقان است كسى كه ميگويد اجازت فرما مرا ـ سورة التّوبة ـ ٩ ـ آيه ٤٩» و («وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ :) وخاندانت را به نماز فرمان ده ـ سوره طه ـ ٢٠ ـ آيه ١٣٢» وهمچنين صيغه ها ومثالهاى ديگر.

(استثناء)

در شش صيغه امر حاضر از مادّه «اكل واخذ» فاء الفعل را حذف نموده ميگويند : «خذ ، خذا ، خذوا ، خذى ، خذا ، خذن» و «كل ، كلا ، كلوا ، كلى ، كلا ، كلن» ونيز همزه وصل حذف ميشود زيرا آوردن آن براى سكون فاء الفعل است ، واين صيغه ها در قرآن وغير قرآن چنين مشاهده ميشود ، وبصورت اصلش استعمال نشده ، ودر غير اين دو ماده در غير قرآن از ماده «امر» «مر ، مرا ، مروا ، مرى ، مرا ، مرن» ديده شده است.

(مهموز الفاء از باب افعال)

مانند : «آمن ، يؤمن ، آمن ، ايمانا : گرويدن» ثلاثى مجردش «امن ، يامن ، امنا : سلامت وآرامش يافتن» وايمان از