اجتهاد |
ـ |
كوشيدن |
كوشش |
سمع |
سمع |
شنيدن |
شنوائى |
رؤية |
ـ |
ديدن |
ديدار |
دوران |
ـ |
گرديدن |
گردش |
وثوب |
ـ |
جهيدن |
جهش |
تعليم |
ـ |
آموختن |
آموزش |
سؤال |
ـ |
پرسيدن |
پرسش |
وهب |
موهبة |
بخشيدن |
بخشش |
استرواح |
ـ |
آسودن |
آسايش |
تفحّص |
ـ |
پژوهيدن |
پژوهش |
قتل |
ـ |
كشتن |
كشتار |
حرث |
ـ |
كاشتن |
كاشت |
اشتراء |
ـ |
خريدن |
خريد |
بيع |
ـ |
فروختن |
فروش |
(اسم فاعل)
اسمى است كه دلالت ميكند بر حدث وذاتى بر وجه صدور يا اتّصاف ، يعنى : اگر آن حدث فعل است از آن ذات صادر ميشود ، واگر صفت است آن ذات به آن متّصف است ، وبا صفت مشبهة فرقى ندارد جز در وزن كلمة ، وصفت مشبهة بيشتر از فعل لازم ميآيد ، وفرق اين دو با مصدر آن است كه مصدر دلالت بر ذات ندارد ، وبا