(مقدمة)

(علوم عربيّة)

علوم عربيه كه آن را آداب عربية ، وعلوم ادبيّه نيز ميگويند وعمده آنها علم صرف ونحو ولغت ميباشد چهارده علم است :

علم صرف ، اشتقاق ، لغت ، نحو ، كتابت ، قرائت ، تجويد ، معانى ، بيان ، بديع ، شعر ، انشاء ، امثال ، تاريخ ادب

كسى كه داراى اين علوم باشد بر كلام عرب مسلط ، وكمال استفاده را از آيات واحاديث تواند نمايد.

بحث اين كتاب از علم صرف واشتقاق است.

(علم صرف چيست؟)

علم صرف كه تصريف نيز گفته ميشود : علمى است كه به سبب آن بناء وساختمان هركلمه اى از كلمات لغت عرب شناخته ميشود.

(صرف يا تصريف)

صرف در لغت تغيير دادن چيزى است از صورتى به صورتى يا حالتى به حالتى ، ودر اصطلاح : تغيير كلمه است از بنائى به بناء ديگر ، براى تغيير معنى ، يا آسان شدن اداء ، يا تناسب حرفى با حرف ديگر ، يا بسيار شدن كلماتى كه داراى يك معنى باشند ، بناء اول اصل ، وبناء دوم فرع گفته ميشود ، واين علم را علم صرف ميگويند زيرا در اين علم ، اصل وفرع كلمات ، وچگونگى تغيير آنها از اصل به فرع دانسته ميشود.