«اقبح الرّجل : آن مرد كارى قبيح انجام داد» قبيح : زشت است.

«اذمّ زيد : زيد كارى مذموم كرد» مذموم. ناپسند است.

«الام خالد. خالد كارى ملامت آور انجام داد» ملامت : سرزنش است ، در قرآن فرموده : «فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ : پس يونس را ماهى بلعيد در حالى كه انجام دهنده بود كارى ملامت آميز صافّات ـ ٣٧ ـ ١٤٢» «مليم» صيغه اسم فاعل است از باب افعال از اين ماده.

(١٣ ـ اختيار)

يعنى اختياركردن فاعل چيزى را كه از آن چيز فعل ساخته شده ، وباب افعال به اين معنى نيز غير متعدى است ، مانند.

«اتلد زيد : زيد تالدى را اختيار كرد» تالد. چيز كهنه است.

«اهرب عمرو : عمرو هرب را اختيار كرد» هرب : گريختن است.

(١٤ ـ جعل الشّىء)

جعل : قراردادن است ، واين معنى در اينجا چنان است كه فاعل چيزى را كه ماده فعل بر آن دلالت ميكند براى مفعول قرار دهد ، وباب افعال به اين معنى متعدى است ، مانند.

«ارعيت المواشى : براى مواشى رعى قرار دادم» رعى : علف چراگاه است كه حيوان ميخورد ، مواشى : جمع ماشيه : رمه گاو