بيان حال نگارنده
مؤلّف اين كتاب در شام جمعه ٥ / ٢ / ١٣١٤ ش (٢٢ محرم ١٣٥٤ ، ٢٦ اپريل ١٩٣٦ م) در شهر قندهار افغانستان به دنيا آمده وخواندن ونوشتن را نزد پدرش آموخت ودر سال ١٩٤٩ ميلادى با پدرش به پاكستان رفت ودر مدت هفت ماه چهار كلاس را در مدرسه دولتى گذراند وزبان اردو را آموخت ودر سال ١٣٣٠ ه ش براساس شغل پدرش در اطاق تجارت قندهار كارمند رسمى شد ولى به خاطر اشتياق به تحصيل علوم دينى در أوّل سال ١٣٣١ شمسى به دنبال درس دينى شتافت ودر خزان آن سال براى تحصيل مقدّمات از قندهار به جاغورى غزنى رفت ودر برج چهارم سال ١٣٣٢ به نجف اشرف مشرف شد ودروس سطوح را در مدت تقريبا دو سال ونيم به پايان رسانيد وبه درس خارج فقه واصول وغيره حاضر شد. از محضر مدرسين عظام مانند آية الله مرحوم آقاى حكيم وآية الله مرحوم آقاى خوئى وآية الله مرحوم ميرزا باقر زنجانى وآية الله مرحوم شيخ حسين حلى وآية الله مرحوم سيد عبد الأعلى سبزوارى به اندازه استعداد وتوفيق خود استفاده نمود وقسمت عمده استفاده هاى علمى او از محضر حضرت آقاى خوئى قدّس سره بوده است. مؤلّف فعلا يازده فرزند دارد واز نعمت وجود والده برخوردار است. (متأسفانه مادرم در ٣ عقرب (آبان) ١٣٨٨ در كابل فوت نمود).
نگارنده پس از ترك درس در حوزه علميه نجف به شهر خود (قندهار) رفت ومدتى در آن جا مشغول وظائف شرعى بود ودر سال ١٣٥٧ ه ش پس از وقوع