بسم الله الرحمن الرحيم

ديباچه مصحّح

ميرداماد ، سيّد محمد باقر فرزند سيّد محمّد استرآبادى داماد شيخ على بن عبد العالى معروف به محقق ثانى ، در دوران كودكى در مشهد مقدّس بوده است ، به جودت طبع وحدّت ذهن وطلاقت لسان ولطافت بيان ممتاز ومورد توجّه افاضل بود وسالها به طلب علوم مشغولى مى نمود ، واكثر متداولات معقول ومنقول را مطالعه فرمود. در اندك زمانى در ميدان تحقيق مسائل شفاء واشارات وتوضيح اشكال رسائل رياضيّات وحكميّات گوى سبقت از اقران در ربود. وبا وجود صغر سنّ مهارتش در فنون علوم به جايى رسيد كه در اكثر مطالب عاليه رسائل وحواشى تصيف نمود. بعد از دوره اقامت در مشهد مقدس يك چند در قزوين ومدّتى در اردوى معلّى به درس اشتغال داشت ونقوش دقائق طبع نقّاد وذهن وقّاد خود را بر صحائف ضمائر علما وفضلا ظاهر گردانيد. در سال ٩٨٨ ، به قصد زيارت مشهد مقدّس رضوى ، چندى در دار المؤمنين كاشان بود واهل علم از صفات حميده ومقامات علمى وعملى او آن مقدار مشاهده كردند كه زبان قلم از شرح شمّه اى از آن قاصر است. با وجود كمال در فنون فضائل ميلش به شاعرى بيشتر بود.

ميرداماد در دوره تحصيل وتحقيق خود در اصفهان وديگر بلاد از محضر دانشمندانى بسيار ، از جمله امير فخر الدّين سمّاك استرآبادى وعزّ الدّين حسين والد شيخ بهائى وعبد العالى كركى دائى خود وديگران به درس يا به اجازه بهره مند بوده است. اوقات شريف او لحظه اى از مباحثه ومطالعه خالى نبوده ، جامع كمالات صورى ومعنوى وكاشف دقائق انفسى وآفاقى است. در اكثر علوم حكميّات وفنون غريبه رياضى وفقه وتفسير وحديث درجه عليا يافته ورتبه عالى واجتهاد دارد وفقهاى عصر فتاواى شرعيّه را به تصحيح او معتبر مى شمارند.

علماء معاصر او شيخ بهائى وسيد احمد ميرفندرسكي وملّا عبد الله شوشترى وبسيارى ديگرند. كسانى كه از درس او يا به اجازه از او شرف يافته يا با او مكاتبات داشته اند ، از جمله شاه عباس وشريف مكه وسعد معلم خواندگار دوم وسلطان