استفهاميّه بر سرش درآورديم خبر را بدل به انشاء كرد هَلْ يَضْرِبٰانِ شد.

هَلْ يَضْرِبُونَ : يعنى آيا مى زنند ايشان گروه مردان غايب در زمان آينده. صيغه جمع مذكّر غايب است از فعل استفهام ، صحيح و مجرد و معلوم.

هَلْ يَضْرِبُونَ در اصل يَضْرِبُونَ بود ( جمع مذكّر مغايب بود از فعل مضارع ) خواستيم جمع مذكّر غايب بنا كنيم از فعل استفهام ، هل استفهاميّه بر سرش درآورديم خبر را بدل به انشاء نمود هَلْ يَضْرِبُونَ شد.

* * *

و آن سه كه مؤنّث را بود : هَلْ تَضْرِبُ ، هَلْ تَضْرِبٰانِ ، هَلْ يَضْرِبْنَ.

هَلْ تَضْرِبُ : يعنى آيا مى زند او يك زن غايبه در زمان آينده. صيغه مفرده مؤنّث غايبه است از فعل استفهام ، صحيح و مجرد و معلوم.

هَلْ تَضْرِبُ ، در اصل تَضْرِبُ بود ( مفرده مؤنّث غايبه بود از فعل مضارع ) خواستيم كه مفرده مؤنّث غايبه بنا كنيم از فعل استفهام هل استفهاميّه بر سرش درآورديم خبر را بدل به انشاء كرد هَلْ تَضْرِبُ شد.

هَلْ تَضْرِبٰانِ : يعنى آيا مى زنند ايشان دو زنان غايبه در زمان آينده. صيغه تثنيه مؤنّث غايبه است از فعل استفهام ، صحيح و مجرد و معلوم.

هَلْ تَضْرِبٰانِ در اصل تَضْرِبٰانِ بود ( تثنيه مؤنّث غايبه بود از فعل مستقبل ) خواستيم تثنيه مؤنّث غايبه بنا نمائيم از فعل استفهام ، هل استفهاميّه بر سرش درآورديم خبر را بدل به انشاء كرد هَلْ تَضْربٰانِ شد.