شيخنا الامينى رضوان الله تعالى عليهما ، استفاده وافاده داشته است. آرى در اين بيست وپنج سال ، كه با آن دو بزرگوار بود ، وبيست وپنج سال بعد از آن تا هنگام وفات ، خود او علّامه طهرانى وعلامه امينى شده بود ، وبه راستى اين توان را داشت كه ذريعه اى ديگر ، والغديرى نو تأليف كند ، ودر اين هر دو راه قدمهاى بلند ومؤثرى نيز برداشت. اينكه در روايات اهل بيت آمده كه برخى از علماء هنگامى كه از دنيا مى روند جاى خالى آنها خالى مى ماند يك مصداقش اين عزيز بود بله صبر بسيار ببايد پدر پير فلك را ، تا كه از مادر ايام فرزندى مانند او به دنيا آيد ودر عالم كتاب وكتاب شناسى ، ووادى بحث هاى حديثى وتاريخى امامت وولايت ، ونيز فن تراجم جاى او را بگيرد.

او از ارادتمندان اهل بيت وخادمان مكتب آنان بود وهركس خادم اهل بيت باشد خدماتش هدر نمى رود ومخدومان مكرمش پس از مرگ فراموشش نمى كنند.

بخش دوم :

تأليفات صاحب عروه به اين شرح است :

١ ـ كتاب السؤال والجواب.

اين كتاب شبيه جامع الشتات ميرزاى قمى ، وسؤال وجواب حاجى اشرفى ، وسؤال وجواب حجة الاسلام شفتى ومجمع المسائل چند جلدى آية الله گلپايگانى است وشامل سؤال هاى فقهى است كه از مرحوم سيّد شده به ضميمه جواب هاى استدلالى يا نيمه استدلالى آنها.

يكى از سودمندترين كارهاى فقهى همين است كه سؤال وجواب هاى دوران مرجعيت هريك از مراجع تقليد (البته آن بخش كه شامل استدلال و