اختلاف در آنست كه بعضى مى گويند كه از مرتبه عدالت مترقّى بصفت عصمت بود وبعضى مى گويند كه : معصوم نبود بلكه عدل وبرّ وتقى بود وظاهر او از خطا وزلل پاك بود وبالجملة خلاف ايشان در نفى عصمت اوست وهمان قوم اجماع كرده اند در نفى عصمت أبى بكر واختلاف در عصمت او كرده اند ؛ بعضى گفته اند كه : عدل است ، وبعضى گفته اند كه : به واسطه غصب خلافت وديگر مفاسد از دايره عدالت خارج شده ، وظاهر است كه كسى كه اجماع بر عدالت او واقع باشد واختلاف در عصمت او داشته باشند اولى است بامامت از كسى كه اختلاف در عدالت او داشته باشند واتّفاق بر نفى عصمت او كرده باشند.

أيضا در كتاب مشفى مسطور است كه شخصى از فضل سؤال نمود كه : چه مى گوئى در آن حديث كه ناصبيان از حضرت امير روايت مى كنند كه گفت : لا اوتى برجل يفضّلنى على أبى بكر وعمر الاّ وجلدته حدّ المفترى يعنى هرگاه پيش من آرند كسى را كه او تفضيل من بر ابو بكر وعمر كرده باشد حدّى كه در شريعت پيغمبرى جهت هر مفترى مقرّر شده باشد بر او خواهم زد. فضل در جواب گفت : راوى اين حديث سويد بن غفله است واتّفاق اهل آثار است بر آنكه او كثير الغلط بوده با آنكه نفس حديث متناقض است زيرا كه باجماع امّت حضرت امير در قضايا واحكام دين عدل بود واز عدالت نيست كه حدّ مفترى كسى را زنند كه افترا نكرده باشد.

شيخ أجلّ مفيد در بعضى افادات عليّه خود جواب فضل را نپسنديده ومتوجّه توجيه حديث بر وجهى وجيه گرديده وگفته ( تا آخر كلام او ) »

نگارنده گويد : چون بقيّه كلام قاضى (ره) مربوط به ترجمه فضل نيست ونيز مشتمل بر طول وتفصيل است از نقل آن در اين مورد صرف نظر شد هركه طالب باشد بمجالس المؤمنين مراجعه كند ( ص ١٨٣ چاپ أوّل به سال ١٢٦٢ هجرى قمرى ).