باب (١٨) ثواب خوشروئى با برادران

١ ـ امام رضا (ع) فرمود : هر كس پى كارى برود وروى خويش را گلاب زند غبار خوارى بر چهره وى ننشيند ، وهر كه از نيمخوردء برادر مؤمن بخورد واز آن فروتنى خواهد خدواند ويرا ببهشت خواهد برد ، وهر كه بروى برادر مؤمن خويش لب خند زند خداوند براى وى پاداشى بنويسد وهر كه خداوند برايش حسنه نوشت عذابش نخواهد كرد.

٢ ـ أبو جعفر ع فرمود : تبسم بر روى مؤمن نيكي است ، وگرد از وى دور ساختن خوبى است وهيچ عبادتي از دلخوش كردن مؤمن نزد خدا بهتر نيست.

٣ ـ أبو عبد الله ع فرمود : هر كه از چهره برادر مؤمن گردى گيرد خداوند بزرگوار براى وى ده پاداش بنويسد وهر كه بروى مؤمن لب خند زند مزدى خواهد داشت.

باب (١٩) ـ ثواب رسيدگى بكارهاى برادران

١ ـ أبو عبد الله ع فرمود : هر كه با برادر خويش پى كارى رود خواه انجام گيرد وخواه انجام نگيرد چنانستكه خدايرا پرستيده باشد.

٢ ـ أبو عبد الله ع فرمود : أي مفضل ، آنچه گويم بشنو وبدان كه راست است وآنرا بكاربند وببرادران ارجمندت بگو ، گفتم برادران ارجمند كيانند؟ فرمود : آنانكه رسيدگى بكارهاى برادران را خواهانند. سپس فرمود : هر كس يك حاجت برادر مؤمن خويش را برآورد خداوند در روز قيامت صد حاجت ازوى برآورده ساز كه نختستين آنها بهشت است ، ديگر آنكه نزديكان وآشنايان وبرادران أو را ببهشت ببرد ولى باين شرط كه ناصبى نباشد. از آن پس مفضل از هر برادرى از برادران خويش كه كارى ميخواست بدو ميگفت مگر نمى خواهى از برادران ارجمند بشمار آيى؟