رسيده بود ، وقرآن مجيد را بسيار تلاوت مى‌نمود ، به حدّى كه بعضى از ثقات براى من نقل كرد كه در هر شب پانزده جزو قرآن مى‌خواند ، ودر نزد شاه عبّاس ماضى صفوى وهمچنين در نزد خليفه او شاه صفى بسيار مقرّب بود. وجماعتى نقل كرده‌اند كه سيّد داماد در اواخر شريف خويش به همراهى شاه صفى مرحوم از اصفهان حركت كرد به زيارت عتبات عاليات ودر همان‌جا در سال ١٠٤١ وفات يافت ودر نجف اشرف به خاك سپرده شد. (١) وعراق عرب در آن اوقات در تصرّف سلاطين صفويّه بود ، ودر سنه ١٤٠٨ سلطان مراد از دست ايشان گرفت. (٢)

__________________

(١) ـ عالم فاضل سيّد محمّد حسن در رياض الجنّة گفته كه در سنه هزار وچهل ويك ميرداماد به اتّفاق شاه صفى به زيارت عتبات رفته ، در اثناء راه عارضه‌اى عارض او شده ، حسب الحكم جهان مطاع محفّه او را منزل به منزل جمعى به دوش مى‌بردند. اعلى حضرت شاهى پيش افتاده ، خود را به آستان امير متّقيان رسانيده، انتظار ورود آن جناب را مى‌كشيد. در منزل ذى الكفل به رحمت ايزدى واصل شد ، نعش او را به نجف اشرف آوردند ، شاه وسپاه به استقبال نعش بيرون شتافته در كمال احترام به آستان امير متقيان رسانيده دفنش كردند. (عليّ ابن المؤلف)

(٢) ـ نقل به اختصار از فوائد الرضويّة شيخ عبّاس قمى ، ج ٢ ، ص ٤١٩. محقق داماد در كتاب أربعة أيام خود گفته كه پادشاه غفران دستگاه رضوان آرامگاه شاه طهماسب ـ حفّه اللّه برحمته وغفرانه ـ ساير عيدها به روز عيد غدير موقوف مى‌داشت ، ودر روز عيد غدير جشنى عظيم موافق شرع مقدّس مى‌آراست ومجتهدين مذهب وعلماء دين را در اين روز به خلعتهاى فاخره وبه انعامات وافره مخصوص مى‌داشت ، وأمراء ووزراء واركان دولت قاهره را مناصب ومراتب مى‌افزود ، وفقير سه عيد غدير را در مجلس همايون آن پادشاه دين‌پناه مغفور مبرور درك كرده‌ام. (حاشيه الفوائد الرّضويّة ، ص ٤٢٩) (على ابن المؤلّف)