احكام وحدود شرعيّه وتنفيذ اوامر ونواهى وسياسات دينيّه به چنگ آورد ...

وامّا احوال فقير حقير به حسب معشيت روزگار واوضاع دنيا به موجبى است كه اگرچه خالى از صعوبتى وشدّتى نيست ، چه معلوم است كه : شغل تأهّل وتدبير معاش جمعى كثير از اطفال وعيال وپيوستگان ووابستگان با عدم مساعدت زمان وبدسلوكى مردم دوران مستتبع چه قسم آلام واحزان خواهد بود ... امّا بحمد اللّه كه ايمان به سلامت است ... ليك از حرمان ملازمت كثير السّعادة بى‌نهايت متحسّر ومحزون است ، ومكرّر قصد آن كرده ومى‌كند وعزم زيارت آن حضرت كه حريم مقصد اهل حق است تصميم مى‌نمايد ، بخت يارى نمى‌كند.

روى طالع سياه ، كه قريب به هفت هشت سال است كه من از ملازمت استاد الأماجد ورئيس الأعاظم محروم مانده‌ام وبه هيچ روى ملازمت آن مفخر اهل دانش وبينش ميسّر نمى‌شود ... ولكن با وجود تقصيرات ظاهرى اخلاص باطنى واعتقاد قلبى ، يوما فيوما ، در تزايد وتكامل است ، وقرب معنوى وتقارب روحانى با وجود تباعد جسمانى در اشتداد وتفاضل است وهرگز نبوده كه محضر دوستان را مزيّن به ذكر محامد عليّه نگرداند ومعطّر به نشر محاسن خفيّه وجليّه آن أستاد ومقتداى فرقه ناجيه وسيّد سند ومعلّم وشيخ ورئيس طايفه شيعه اثنا عشريّه ـ سلام اللّه عليهم اجمعين ـ نسازد. (١)

٢ ـ صورت كتابتى كه نوّاب صدر المحققين به نوّاب سيد الحكماء ثالث المعلّمين مير محمّد باقر نوشته :

قسم به مبدعى واجب الوجود ... وبه ساير سوگندنامه‌ها كه اين اقلّ عباد اللّه محمد المشتهر بصدر الشّيرازىّ هرچند به قوّه وهم وخيال سراپاى اين جهان كثير الاختلال بر مى‌آيد ودر يك يك از اشخاص وجزئيّات وابعاض واجزاى انواع واصناف اين روزگار نظر مى‌كند ، چيزى كه موجب ارتياح روح حزين كه به فنون آفات ومحن مبتلى

__________________

(١) ـ نقل به اختصار از مجموعه خطى ، ش ٦٧١٠ ، (١٣٢ علومى) ، كتابخانه مركزى دانشگاه تهران.