سخنى با خواننده

دول طول تاريخ حديث شيعه ، بزرگانى ، امانتدارى حديث را بر عهده داشته‌اند. در دوره‌اى ، راويان واصحاب معصومان ، احاديث را شنيدند وبه امانت براى ديگران نقل كردند. در دوره‌اى ديگر ، محدّثان بزرگوارى احاديث را در كتب خود ، جمع وتبويب كردند ودر دوره‌اى نيز شارحان ، به شرح وبسط معانى احاديث پرداختند.

در چند قرن اخير ، با توجه به فاصله زمانى بسيارى كه بين ما وراويان ومحدّثان گذشته حائل شده ، ضرورت بازيابى واحياى ميراث حديثي گذشته ، پيش از پيش احساس مى‌شود.

علّامه مجلسى در اولين گام از اين دست ، به پى جويى كتب حديث ، اقدام كرد ومتون يافت شده را تكثير كرد ونشر داد. پس از او نيز اين كار ، پى‌گرفته شد.

در دوره معاصر ، محقّقان بزرگوارى كوشش خود را بر اين امر ، استوار كردند. آنها خود را ميراث‌دار گذشتگان محدّث شيعه دانستند وكوشيدند اين ميراث را گرد آورند وبه نيكى به پسينيان خود برسانند. آنها عمر خود را در خدمت به اين ميراث بزرگ معنوى صرف كردند وبدين گونه توان علمى خود را فداى خدمتى كم نام ونشان كردند ؛ از تأليف‌هاى مستقل ونام‌آورى دست شستند وبه احياى تأليفات ديگران پرداختند.

سيد جلال الدين محدّث اُرمَوى از اين گونه مردان پژوهشگر وفداكارى بود كه ميراث بزرگ معنوى ومادّى گذشتگان را گردآورد ودر حدّ توان ، آنها را احيا كرد.

كتاب‌خانه آن بزرگ مرد پُر از نسخه‌هاى نفيس خطّى از كتاب‌هاى معروف دينى بود. در عصرى كه بيگانگان چشم به غارت اين سرمايه‌هاى دينى وملّى ما دوخته بودند وتمام اهتمام خويش را در خريدارى وگردآورى آنها وانتقال اين سرمايه‌ها به كتابخانه‌هاى خارج به كار مى‌بستند ، محدّث اُرمَوى ، نهايت توان خود را در حفظ اصلى‌ترين نسخه‌ها به كار گرفت.

محدّث اُرمَوى با تخصّصى كه در شناخت منابع وارزش‌گذارى نسخه‌هاى خطّى داشت ، با دقت ، كتاب‌هايى با خط مؤلفان ويا نسخه‌هاى قديمى ومنحصر به فرد ويا نسخه‌هايى همراه با اجازات را انتخاب مى‌كرد وبا بضاعت اندك خويش آنها را خريدارى مى‌نمود.

محدّث ، در كنار اين گنجينه عظيم از منابع نفيس ، ٤٥ اثر نيز از خود به يادگار گذاشت كه غالب