در مقام اثبات جلالت احمد بن الحسين بن عبيد الله الغضائري گفته در ضمن استدلال بر مقصود ومدّعاى خود :
|
ثمّ كفاية طلب الرحمة عليه من أجلّاء الطّائفة بعد كونه عند أكثرهم عديل التعديل وأمارة التمويل وخصوصاً مع كثرته ولا سيما من مثل النجاشي والشيخ وغاية احتياطه في أمر الديانة .. الى آخر العبارة كه بايد كاملاً ملاحظه شود. |
مطلب شريف [ذكر بزوفر در كلمات ياقوت]
ياقوت حموى در دو مورد از «بزوفر» در معجم نام برده است :
اول : در حرف باء مستقلاً (١).
ودوم : در حرف ميم (٢) در معرفى حدود موفّقى (نام نهرى است) ، وگويا در مراصد نيز در همين دو مورد گفته باشد ، من خود به استقصاى اين موضوع نپرداخته ام ، ليكن چنان كه از فهرست نسخه مطبوعه در اروپا بر مى آيد فقط در همين دو مورد نام بزوفر در اين دو كتاب ذكر شده است ، در مراصد در ص ٣٨٨ گفته :
|
الموفقي : ـ بالضم ثمّ الفتح ـ منسوب الى الموفق أبي أحمد بن المتوكل والد المعتضد ، نهر كبير أعلاه بروض وقصبته أسفله خسرو اسابور قريب واسط ، وخسر أفروز (٣). |
أقول : بروض مصحف بزوفر (٤) ، والحمد لله على ما رزق التوفيق والظفر بوجدانه.
[شرح حال أبو جعفر محمد بزوفرى]
در شرح حال أبو جعفر محمد بن الحسين بن على بن سفيان بزوفرى قدسسره است :
بايد دانست نظر به اين كه صاحب عنوان در تراجم به طور مستقيم مذكور نيست ودر كتب جرح وتعديل عنوان مستقلّى ندارد وبنابراين شايد برخى از قاصرين به شرح حال او پى نبرده وجلالت او را به جهت مذكور در نيابند واو را از جمله مجهولين به شمار
__________________
١. معجم البلدان ، ج ١ ، ص ٤١٢.
٢. معجم البلدان ، ج ٥ ، ص ٢٢٥.
٣. در معجم البلدان : خسرو فيروز.
٤. در متن معجم البلدان همان بزوفر ثبت شده است نه بروض.