است اين دعا تمام نشده تا نقل عين دعا را بنمايد ويا اشاره به مورد نقلش در مجلدات ديگر بكند ، لذا جاى عدم تماميّت مطلب سفيد وعلامت نا تمامى مؤيد است ، إن شئت فراجع.
از جمله كسانى كه به اين معنى مطلع شده است ميرزا محمد حسن سمنانى قدسسره است ؛ زيرا در كتاب منهاج العارفين (١) كه از تأليفات اوست در ضمن اعمال عيد فطر گفته :
وايضاً دعاى ندبه را كه در باب ادعيه روز جمعه مذكور گردد بعد از نماز عيد بخوان وبعد از فراغ از دعاى ندبه طرف راست رو را به زمين بگذار وبگو : سيدي سيدي! ... إلى آخر الدعاء المذكور سابقاً.
بديهى است كه يقيناً ايشان در اقبال كيفيت اين عمل را بر نهج مذكور ديده اند ونقل كرده اند بدون استناد به اقبال.
ودر ضمن اعمال جمه هم گفته : ودعاى ندبه را بايد در روز جمعه وعيد فطر وقربان وروز عيد غدير بخواند ، ودعا اين است : الحمد لله .. إلى آخر الدّعاء.
ودر ضمن بيان اعمال عيد اضحى گفته : ودعاى ندبه را نيز در اين روز بايد خواند.
[اصل دعاى ندبه ومراد از آن]
اينك بر مى گرديم به اصل مطلب وبيان تعريف اصل دعاى ندبه :
بدان كه مراد از دعاى ندبه در اصطلاح علماى واهل دعا همين دعاى معروف است كه بايد در اعياد اربعه خواند وهمان دعاست كه عبارت گذشته همه راجع به سند آن بود.
[غفلتى از محدث قمى در هدية الزائرين]
از اين جا خواهى دانست كه اين عبارت محدث قمى قدسسره كه در كتاب هدية الزائرين (٢) گفته محمول بر اشتباه وغفلت از واقع امر است وعبارت محدث قمى قدسسره در كتاب مذكور در ضمن اعمال سرداب مقدس از باب زيارت حضرت صاحب الزمان ـ عجل الله فرجه ـ اين است :
__________________
١. علامه تهرانى در الذريعة (ج ٢٣ ، ص ١٦٧ ، رقم ٨٥١٨) مى گويد : منهاج العارفين ومعراج العابدين للسيد محمد حسن بن محمد العسكري السمناني الحسنى ، ألّفه باسم الشاهزاده بهمن ميرزا في سنة ١٢٤٨ في ١٢ مقصد و ٧٥ باب وخاتمة .. وطبع سنة ١٢٦٦ في طهران.
٢. هدية الزائرين وبهجة الناظرين از كتب ادعيه فارسى است ، تأليف محدث خبير شيخ عباس بن محمد رضا قمى ، ودر سال ١٣٤٣ در تبريز به چاپ رسيده است ، بنگريد به : الذريعة ، ج ٢٥ ، ص ٢٠٩ ، ش ٣٠٦.