ترجمه :

حمد براى خداست كه تربيت دهنده عالميان است ، وصلوات فرستد خدا بر آقاى ما محمد پيغمبرش وبر عترتش ، وسلام فرستد سلام فرستادنى ، اى پروردگار من! براى تو است حمد بر جريان قضاى تو در حق دوستانى كه برگزيده [اى] آنها را براى خودت ودينت ، در آن زمان كه اختيار كردى براى ايشان بزرگ ترين آنچه نزد تو است از نعمت پاينده كه زوال واضمحلال ندارد ، بعد از آن كه التزام گرفتى بر آنها بى ميلى ايشان را در درجات اين دنياى پست ودر زينت هاى او.

پس ملتزم شدند براى تو اينها را ، ودانستى از ايشان وفاى به اين شرط ، پس قبول كردى وآنها را مقرّب نمودى ، وپيش انداختى ذكر بلند ايشان را وستايش آشكارشان را ، ونازل كردى بر ايشان ملائكه خود را ، وعزيز گردانيدى ايشان را با وحى خود ، ويارى شان نمودى با علم خود ، وقرار دادى ايشان را وسيله هاى براى خود ووسيله براى رضاى خود.

پس بعضى شان را جا دادى در بهشت خود تا بالاخره بيرونش كردى ، وبعضى شان را سوارش كردى در كشتى خود ونجاتش دادى با كسانى كه ايمان أوردند از هلاك شدن با رحمت خود ، وبعضى را اخذ نمودى براى خودت خليل وخواهش كرد از تو زبان راستگو در ميان آخر امت ها ، پس قبولش كردى وقرار دادى او را على عليه‌السلام ، وبعضى را حرف زدى از درخت يك حرف زدنى وقرار دادى ياور ووزير ، برادر او را ، وبعضى را بدون پدر به وجود آوردى ودادى برايش بيّنات ، ومؤيّد كردى با روح القدس.

وبراى هر يك شريعتى گذاشتى وراهى برايش نشان دادى ، واختيار نمودى وصى ها براى هر يك كه هر يك بعد از ديگرى حفظ كننده دين شود از يك مدتى تا مدت ديگر ، به جهت به پا داشتن دين تو وحجّت تمام شدن بر بندگان تو ، وتا اين كه حق از قرارگاه خود زايل نشود در حالتى كه باطل بر اهلش غالب شود ، وتا اين كه نگويد يك نفر : چرا نفرستادى به سوى ما رسولى را كه تخويف كننده است ، وبه پا نداشتى براى ما نشانه [اى] كه هدايت كننده شود تا پيروى ننماييم آيات تو را پيش از اين كه ذليل ورسوا باشيم.

فصل دوم [از دعا]

دعا :

إِلى أَنِ انْتَهَيْتَ بِالْاَمْرِ إِلى حَبيبِكَ وَنَجيبِكَ مُحَمَّدٍ صلى‌الله‌عليه‌وآله ، فَكانَ كَمَا انْتَجَبْتَهُ سَيِّدَ مَنْ