نشاندهنده اين حقيقت بود كه حكيمان سابق بر او چه كوششهايى را در هموار ساختن انديشه متحمّل شدهاند تا حكيم سبزوار توانسته است با نظم ونثر انديشههاى خود را كه نتيجه ونقاوه انديشههاى سلف صالح او بوده در دسترس جويندگان حكمت قرار دهد. كوششهايى كه در سه دهه اخير در مراكزى همچون مؤسّسه مطالعات اسلامى دانشگاه تهران ـ دانشگاه مكگيل وانجمن حكمت وفلسفه به عمل آمد كمكى شايان توجّه به شناخت اين دوره كرد وبرخى از مجامع علمى هم مانند كنگره حاج ملاّ هادى سبزوارى وكنگره ملاّ صدرا وآثارى كه به وسيله برخى از استادان دانشگاه وعلماى حوزه تأليف گرديد در اين امر كمك كرد.
هدف كنگرهاى كه در سال جارى با همكارى برخى از مراكز علمى تحت عنوان قرطبه واصفهان تشكيل مىگردد آن است كه أوّلا انديشه نادرستى را كه غربيان وبه تبع آنان دانشمندان كشورهاى عربى اظهار داشتهاند مبنى بر اينكه پس از ابن رشد دانشمند اندلسى ستاره انديشههاى فلسفى وتفكّر عقلى در جهان اسلام رو به افول نهاد ، از چهره تاريخ فلسفه اسلامى زدوده گردد ويا معرّفى برخى از چهرههاى درخشان اين دوره كه تا كنون در گوشههاى فراموشى مانده ، مميّزات حكمت متعاليه به دوستداران علوم معقول واهل فلسفه وعرفان نمايانده شود.
در خرداد سال ١٣٧٨ كه همايشى تحت عنوان : اهميّت وارزش ميراث علمى اسلامى ـ ايرانى به مناسبت سىامين سال تأسيس مؤسّسه مطالعات اسلامى دانشگاه تهران ـ دانشگاه مكگيل برگزار گرديد شركت كنندگان داخلى وخارجى متّفقا اظهار داشتند كه لازم است كوششى جدّى درباره معرّفى آن بخش از تاريخ انديشه وتفكّر علمى وفلسفى در ايران كه جهان علم از آن ناآگاه است به عمل آيد واين در ارتباط با اين حقيقت است كه غربيان مىگويند : «چراغ انديشه وتفكّر فلسفى پس از ابن رشد متوفّى ٥٩٥ هجرى (در لاتين Averroes) در جهان اسلام خاموش گرديده است» ودر نتيجه