أي : يفنى كلّ ما في أرض الإمكان عند هجوم أنوار التوحيد ، ويبقى صرف ظهور ذات الحقّ بصفاته الجماليّة والجلاليّة.
وقال عليّ عليه السلام : أطفئ السراج فقد طلع الصباح.
أي : أطفئ سراج وجودك ، ووجود كلّ شيء بعدم الذكر فقد طلع نور وجود الحقّ ، وظهرت شمس أنانيّته في مجلس الوصال الّذي هو الخلوة للحبيب والمحبوب ، فالكثرات التعيّنيّة أغيار لا تنبغي مجلس الوصل والخلوة. كيف وقد غرقت في ذلك المقام أنانيّة العاشق في أنانيّة المعشوق ، ومحت هويّته في هويّته بحيث ذهل العاشق عن نفسانيّته بالمرّة ، وحصر ذكره في المعشوق وشؤوناته ، ففاز بمقام الوصل والاتّصال والاستضاءة بأنوار الجمال والجلال ؛ كما قال : لا فرق بينهم وبين حبيبهم ... إلى آخره.
بر در دل تا أرني گو شدم |
|
جلوه كنان بر سر آن كو شدم |
هر طرفى گرم هياهو شدم |
|
او همگى من شد ومن او شدم |
من دل او گشت دل آراى من |
|
شفقت عشق دل شده شيوه حسن يار من |
زان سبب أهوى ختن گشته به چين شكار من |
|
من زمنى جدا شده پاك زهر هوا شده |
يار گرفته بيشكى ملك من وديار من
الثامنة : في قوله : (وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ) ... إلى آخره. تأديب من الله