شَهسوارى آمد اندر عرصه مىدان رَزم
کز سران عالم إمکان سَر وافسر گرفت
گوش جان بُگشا وبشنو از امىن کردگار
(لا فتى إلّا عليّ لا سىف إلّا ذو الفقار
* * *
کعبه کوى حقىقت قبله اهل وصول
مستجار عُلوى وسُفلى وارواح وعقول
نسخه اسماء وسَر لَوح حُروفِ عالىات
مصدرِ افعال واول صادرِ واصلُ الاُصول
آنکه بودش (قاب قوسىن) اولىن قوس صعود
کعبه اش گاه تنزّل آخرىن قوسِ نُزول
در رواقِ عزّتش اشراقىان را راه نىست
در حرىم خلوتش عقل است ممنوع از دخول
رىزه خوارِ خوانِ او مىکال با حفظ ادب
حامل فرمان او جبرىل با شرطِ قبول
قطره از قلزم جودش محىطى بى کران
عکسى از نور جمالش آفتابى بى اُفول
حاکم ارض وسما بى شبهه اندر رتق وفَتق
واجبِ ممکن نما بى اتّحاد وبى حلول
خاتمِ درِّ ولاىت فاتح اقلىم عشق
هر که اىن معنى نمى داند ظَلوم است وجَهُول