كاظم عريضى نگاشته است ، اختلاف بين آن با عصر كتابت ، ومقدّم بودن خط متن به مدّت درازى ، بر خطوط حاشيه مشهود است.

از مجموع وصفى كه بشرح فوق بعرض رسيد ، شايد بتوان ادّعا كرد كه هيچ يك از نسخ مذكور نسخه اصلى جناب سيّد بن طاوس رض ويا نسخه اى كه بر آن بزرگوار قرائت شده باشد نيست ، گو اينكه لا اقل دو نسخه (ك) و (ر) از روى نسخه هايى كه شايد با فواصل درازى از روى نسخه سيّد بن طاوس استنساخ شده باشد كتابت وتحرير شده است.

همچنين اين نسخ هيچ يك ، از روى نسخه اى كه بتصريح مولى عبد الله افندى در تصرف مولانا ذو الفقار معاصر مولى عبد الله رحمة الله عليهما بوده ومولانا ذو الفقار نسب مرحوم سيّد على امامى اصفهانى را بر هامش آن ضبط فرموده است (رياض العلماء ج ٤ ، ص ١٨٧) استنساخ نشده است ؛ زيرا با آنكه در حواشى نسخ (ش) و (خ) و (ر) و (ن) نسب بسيارى از معاصرين كاتبان نسخه ويا معاصران كتاب پيشين نسخ منقول عنها ضبط ونقل شده است ، در هيچ يك از اين نسخ ذكرى از نسب مرحوم سيّد على امامى اصفهانى ره مذكور نيست. والله تعالى أعلم.

چند نكته را ضرورة بعرض مى رساند

١ ـ نام كتاب «المجدى» كه در غالب مراجع «المجدى في نسب الطالبيّين» ضبط شده است بر پشت نسخه (ك) و (ر) بصورت «المجدى في نسب العلويّين» آمده است ، وظاهرا كاتبان آن نسخ تسامحى فرموده اند ، زيرا علاوه بر آنكه كتاب مشتمل بر أنساب «طالبيان» جميعا از علويان وجعفريان