٤٤٣ حكم كرد.

بيان اين مطلب كه ممكن است توضيح واضحى در بادى أمر بنظر برسد ، بعنوان مقدّمه اى براى تعيين تخمينى تاريخ ولادت ووفات شريف عمرى مؤلّف «المجدى» است.

دليل ديگر بر اينكه المجدى در همان سال ٤٤٣ تأليف شده آن است كه عمرى در اين كتاب از استاد خود شيخ الشرف عبيدلي آتى الذكر با جمله دعائيه «رحمه‌الله» ياد مى كند ، وشيخ الشرف در سال ٤٣٥ يا سال ٤٣٧ وفات يافته است.

ابو الحسن عمرى قديم ترين تاريخ وسالى را كه در المجدى درباره خود بدان تصريح مى كند ، واين تصريح به منزله كليد ومبناى أساس تخمين سال ولادت او است ، عبارت از سال چهار صد وهفت است. بدين شرح : «... وكان الشريف أبو طالب محمّد بن عمر أخو الشريف الجليل ، خيّرا قليل الشرّ ، وهو لأمّ ولد اسمها درّة ، على ما حكى شيخ الشرف سنة سبع وأربعمائة ...».

شيخ الشرف محمّد بن محمّد بن علي بن الحسن بن علي بن ابراهيم بن على بن عبيد الله الأعرج بن الحسين الأصغر بن الامام السجّاد عليه‌السلام همان شريف أجل ونسّابه بزرگوارى است كه شيخ بسيارى از مشاهير قرن چهارم وپنجم واز جمله سيّدين رضى ومرتضى علم الهدى رضوان الله عليهما مى باشد ، وابو الحسن عمرى همواره با كمال تجليل واحترام از او ياد ، وبه گفته او بعنوان فصل الخطاب ، استناد مى كند ، او پس از نود ونه سال سن به قرارى كه صاحب عمدة الطالب تعين فرموده است در سال ٤٣٥ ، وبنا بر آنچه علامه طهرانى (ره)