اين نسخه احتمالا از روى نسخه (خ) استنساخ شده ؛ زيرا اولا جميع حواشى كه بر نسخه (خ) مندرج است در اين نسخه نيز آمده است ، وثانيا همان اغلاط املايى يا خطهايى كه در ضبط اعلام والقاب در نسخه (خ) راه يافته است در اين نسخه نيز عينا موجود است ، مثلا (ابراهيم القمر) بجاى (ابراهيم الغمر) و (عبد الله المحظ) بجاى (عبد الله المحض) وغيره ـ كه در مورد اول كاتب نسخه (ش) با گذاشتن رادّه اى بر روى (القمر) در حاشيه (الغمر) را هم اضافه كرده است.

حواشى مختصر چند كلمه اى در دو مورد باملاء حضرت مستطاب آية الله العظمى المرعشي ، وبخطّ كاتب متن نسخه ، وچند مورد به دست خطّ وامضاى خود معظّم له است (١) ، ونيز در حاشيه بسيارى از صفحات بطور فهرست وار مطلب مندرج در متن صفحه را در سه چهار كلمه تلخيص وبخطّ نسخ درشت ترى از خطّ نستعليق كاتب مرقوم فرموده اند.

عدد صفحات اين نسخه يك صد وشصت ويك ، وطول هر سطر بطور متوسّط ٢ / ١٠ سانتيمتر ، وبر هر صفحه (غير از صفحات اول وآخر وصفحاتى كه ابواب كتاب در آن آغاز وپايان مى يابد) بيست ويك سطر تحرير شده وطول قسمت مندرجات هر صفحه هفده سانتيمتر ونيم است ، ولى طول

__________________

(١) از جمله در ص ٦٦ مخطوطه در جايى كه در متن ذكرى از شعراى قريش شده است بر روى (حمّانى) رادّه گذاشته ودر حاشيه مرقوم فرموده اند : «الحمّانى هذا جدّ مولانا السيّد عليخان المدني شارح الصحيفة الكاملة ، ثمّ الحمّانى بكسر الحاء المهملة ثمّ الميم المشدّدة نسبة إلى بني حمّان ، نصّ عليه السمعانى في «الأنساب» والمدني في «أنوار الربيع» شهاب الدين الحسيني.