وعرض هر صفحه كتاب در تصوير مشخّص نيست (١).

به بركت اين نسخه ونسخه (خ) كه تنها دو نسخه كاملى است كه فوتوكوپى آنها در دسترس اين ضعيف است ، اينك «المجدى» بصورت كامل براى اولين بار چاپ ومنتشر مى شود.

پنجم : نسخه ناقص متعلّق به كتابخانه عمومى نيويورك آمريكا كه تحت شماره ٥١٩٣٦ در آن كتابخانه ثبت شده است ، واز آن گاهى بعنوان نسخه (اساس) وگاه با حرف (ن) تعبير شده است.

اين نسخه از ابتدا وانتها افتادگى دارد. ابتداى آن : «الحسن وهو المثنّى ، خولة بنت منظور الفزاريّة ، زوّجه عمّه الحسين عليه‌السلام بنته فاطمة» وانتهاى آن «آخر بنى جعفر الطيّار رضى الله عنه بسم الله الرحمن الرحيم ، وولد عقيل» است.

على القاعدة وبا توجّه به قرائنى ، اين نسخه بايد در قرن يازدهم يا كمى بيش از آن تحرير شده باشد ، وبه خطّ نسخ خوش ومقروئى نوشته شده ، ولى كاتب

__________________

(١) از باب وحدت كاتب اين نسخه ونسخه مخطوطه ناقصى كه از «منتقلة الطالبيّة» بشرح مذكور براى اين بنده ارسال فرموده اند ، واز آنجا كه در دو سه صفحه از منتقله خطّى ، يادداشتهاى چند كلمه اى بامضاى (محمّد باقر النورى) يعنى مرحوم مغفور حاج ملاّ محمّد باقر واعظ مازندرانى نورى مؤلّف كتاب شريف «جنّة النعيم في أحوال سيّدنا عبد العظيم» نقل شده كه عين آن يادداشتها در متن چاپى «جنّة النعيم» آمده است (مثلا در ص ٤٩٨ جنّة النعيم وص ٥٠٣ آن) بنا بر اين مى توان احتمال داد كه نسخه (ش) شايد از روى نسخه اى كه در تملّك مرحوم حاج ملاّ محمّد باقر واعظ رحمه‌الله بوده است تحرير شده ، ويا اساسا (نسخه خ) رديف ٣ ما قبل ، همان نسخه مرحوم مذكور بوده است. والله العالم.