ذكورى از او بجاى نمانده است كه البته با «مئناث» نبايد خلط شود ، ولى در موارد ديگر حتّى چنين معنا ومرادى هم از آن استنباط نمى شود ، وبهر صورت اين ضعيف عاجز ، معنى اين اصطلاح را ندانست ، وخداوند تبارك وتعالى به آنكه او را بر معنى اين اصطلاح موضوعه در نزد نسّابين ، واقف سازد خير مرحمت فرمايد (١).

٤ ـ در كتابت همزه «ابن» گرچه از نظر رسم الخط معهود ومذكور در كتب صرف ونحو ، تا آنجا كه ممكن بود از شيوه درست كتابت پيروى شد ، ولى از لحاظ معنا وموضوعيّتى كه حذف ويا ابقاء اين همزه در نزد علماى أنساب دارد ورسم الخطّى كه معظّم لهم ، رحم الله الماضين وحفظ الباقين ، در اين باب رعايت مى فرمايند ، به مناسبت آنكه رسم الخط نسخ مخطوطه سابق الذكر در هيچ يك از دو صورت مذكور (يعنى نه از جهت صرف ونحو وأدب الكتاب ونه از لحاظ تواضع واصطلاحى كه علماى نسب در آن باره فرموده اند) اتّفاق واتّحاد نداشت ، در اين متن چاپى هيچ گونه رعايتى بعمل نيامده است.

٥ ـ ألف مقصوره كه در مرتبه چهارم وپس از آن ، قرار دارد نه تنها در مخطوطات كلاّ يك دست ويك نواخت نوشته نشده است ، بلكه در هيچ يك از مخطوطه ها نيز رعايت همآهنگى ويك نواختى كتابت اين ألف بعمل نيامده ، في المثل «المرجى» و «المثنّى» گاهى بهمين صورت وگاه بصورت «المرجى»

__________________

(١) الحمد الله تعالى بعد از چاپ اوّل اين كتاب ، معناى كنائى اين كلمه المخلّ را كه كنايه از «أحول» (ـ لوچ) است در «المنتخب من كنايات الادباء واشارات البلغاء» يافتم ، ولى متأسّفانه اكنون امكان مراجعه بآن كتاب ونقل عين عبارات آن را ندارم.