واجبه بمن له الحق مى شد ، مراقبت وتوجّه بيشترى منظور مى داشتند.

از سوى ديگر در دوران سلطنت عبّاسيان وبا توجّه به قيامهائى كه در نواحى مختلف سرزمينهاى پهناور حكومت اسلامى بسركردگى طالبيان عموما وعلويان خصوصا وذرارى محترم «سيّد» على الاطلاق امّت محمّدى «ومصلح» بزرگوار «فئتين عظيمتين» اين امّت يعنى حضرت امام حسن مجتبى عليه‌السلام ، عليه حكومت عبّاسى روى مى داد ، وهر چند صباحى (وخاصّه در قرون دوم وسوم وچهارم) از گوشه اى علم خلاف وقيامى افراشته مى شد وبعضا نيز باستخلاص وانفصال آن سرزمين از سيطره حكومت عبّاسى واستقلال آن به حكومت ديگرى (أعم از زيدى يا اسماعيلى وغيره) منجر مى شد ، بنى عبّاس وعمّال آنان در تتبّع وجستجوى طالبيّه عموما وعلويان خصوصا ، ودستگيرى وقتل سران وسادات اين ذرّيّه طاهره سخت كوشا بودند.

وصفحات تاريخ عمومى آن قرون ويا كتب مستقلّى كه در باب اين قيامها وعكس العمل هاى شديد وستمگرانه اى كه سلاطين عبّاسى وامراى منصوب از طرف آنان در اين موارد نشان مى دادند ، وكشتار بى رحمانه اى كه از طالبيان وعلويان مى كردند ، وآن تواريخ وكتب از دستبرد نسخ وتحريف ويا امحاء واز ميان بردن توسّط عبّاسيان در امان مانده ، واينك در دسترس است شاهد اين فجايع ومظالم است كه كتاب شريف «مقاتل الطالبيّين» أبي الفرج اصفهانى يكى از آن مصنّفات است.

اگر احتمالا خوانندگان محترم استبعاد فرمايند كه چگونه ممكن بوده است كه عبّاسيان آثار وكتب تصنيف شده از طرف شيعه ويا ديگر فرق را كه حاكى از