آه يزينب يالمصونه اشلون ضيعه ضيعتچ |
|
تركبين الجمل عاري وزجر قايد ناقتچ |
بالدّهر للخق تبقى اشلون فجعه امصيبتچ |
|
ويظل اسمچ للأبد بالفخر كلمن يذكره |
* * *
قالت اسكت لا تفاول على اولادي القلب ذاب |
|
بالسّلامه يردهم المعبود حلوين الشّباب |
وتزهر الدّور ابأهلها وبعد ما ينغلق باب |
|
وترجع ايام الهنيّة والسّعاده المزهره |
* * *
ايواجه الله بينك وبين اخوتك يبن الأمين |
|
ايرد ابو فاضل وخوته أربعتهم سالمين |
انشا الله انشوف المنازل زاهية ابغرّة حسين |
|
وترجع الوفّاد وتعود الليالي مسفره |
* * *
صاح راح حسين لا تترقّبينه لچ يعود |
|
والحرم للشّام مسبيّه وترفل بالقيود |
وداروا ابذيچ الحراير حاسره ابوسط العقود |
|
ووقّفوا زينب ابديوان آل اميّه محيّره |
* * *