ادري بالقَدَر أَصبح |
|
بيني حايل او بينك |
واعذرك لو گلت يبني |
|
السهم متفرس ابعينك |
ابيا چف يبني تدفّني |
|
وگطعو ادري چفّينك |
اعذرك أنه لو ما جيت |
|
وِفِيت ابدمك الدينك |
من خُمدت انفاسك |
|
وصاب العَمَد راسك |
لا مو سَهل |
|
يا بالفضل |
دمع الحزن جاري
* * *
يا ريتك عدل وتشوف |
|
يا عباس حال أُمّك |
عن السانها ما طاح |
|
الأخير أنفَاسها أسمك |
وعن اعيونها ما غاب |
|
لحظه يلولد رسمك |
ابكل شدّه يبو فاضل |
|
تِنِدبك هيّه وتحشمك |
مشدوها أَفكاري |
|
وحشه بگت داري |
ما تنحمل |
|
يا بالفضل |
دمع الحزن جاري
* * *
على اجبين الدهر كتبت |
|
عهدها ابدم ضحاياها |
للزهره وعلي وحسين |
|
ما گصّرت حاشاها |
هاي ام البنين الّي |
|
ما خاب التعنّاها |
چريمه وباسطه الچفين |
|
واِتوافي الوفه اوياها |
حلّفها بالچفين |
|
وبنحر ابنها حسين |
كل هم يفل |
|
يا بالفضل |
دمع الحزن جاري