عندليب كاشاني

نظم القطعة عن لسان حال ليلى :

چه شد بر دختر همّت گر آن ماه خوش منظر

عنان توس ليلى گرفت و گفت اى مادر

على اکبر الا اى تارت هر تار زنجيرى

به اين مجنون سرگشته از آن زنجير تدبيرى

تمنّاى مناى کربلا دارى به قربانى

نمى‌آيد فدا مادر مکن تعجيل تأخيرى

ز بس هوشت ز سر برده تمنّاى بهشت حور

نمى‌گوئى که خود دارم به عالم مادر پيرى

به بالينت نخوابيدم چه شبها با دو صد زحمت

به اميدى که در پيرى به عالم دست من گيرى

ز دستم مى‌روى اکنون نماند بر منِ دلخون

بجز يك جان پرحسرت بغير از آه شبگيرى

على اکبر مرو مادر فداى قدّ دلجويت

پريشانم مکن اى من اسير سنبل مويت

بلا خيز است اين وادى خطرناکست اين منزل

حسين بى‌ياور است و من غريب اين قوم سنگيدل

٤٣٤