از لب جانبخش بازار دو صد عيسى شکسته

قلب يوسف را ز طرّارى بناز طُرّه بسته

قامت طوبى خميده از غم سرو بلندش

چشمهٴ کوثر بجان عطشان لعل نوش خندش

آسمان و شمس گردد برقى از سمّ سمندش

زادهٴ زهرا دل از کف داد بر مشکين کمندش

ليلى دل سوخته مجنون صفت زار نزندش

جايگاه نرّه شيران بد گريبان پرندش

نيزه از آه پدر در دست و ليك از دست بازو

با علىّ مرتضى در جنگ بودى هم ترازو

از جلال و از بزرگى هم لقب با حىّ داور

از جمال و خلق خو آمد مشابه با پيمبر

قامت طوبى خميده از غم سرو بلندش

نرگس مخمور مست آن فسونگار فسنگر

در زمان از هجر ياران ريختى بر لاله گوهر

مرغ جانش چون سمندر از عطش تا بردر آزر

در جگر ناگه شرار افروز آمد نار خشمش

خون غيرت جوش زد در راه ديدار از دو چشمش