مبدأ لازم مى آيد اخذ عرض در فصل واگر مصداق شىء اخذ شود لازم مى آيد انقلاب الممكنة الى الضرورية.

پس سيد شريف اول وارد شده از باب تصورات كه اخذ عرض در فصل باشد وبعد در مرتبه دوم وارد شده از باب تصديقات كه انقلاب قضية ممكنة باشد بسوى ضرورية صاحب فصول با سيد شريف مى گويد چرا به يك ريسمان بازى نمى كنى يعنى چرا از باب تصديقات وارد نمى شوى اى مى گويد در صورتى كه مفهوم شىء اخذ شود نيز لازم مى آيد انقلاب الممكنة الى الضرورية.

بعبارة شيخنا الاستاد صاحب فصول آن قدر از اين حرفش كه لازم مى آيد انقلاب الممكنة الى الضرورية خوشش آمده بمحقق مى گويد كه من شما را ياد مى دهم اگر مفهوم شىء در مشتق اخذ شود نيز لازم مى آيد انقلاب بسوى ضرورة چه مفهوم شىء در در مشتق اخذ شود ويا مصداق آن لازم مى آيد انقلاب ممكنة بسوى ضرورية لذا مى گويد بايد به يك ريسمان بازى نمائى تنها از باب تصديقات وارد شود بهتر مى باشد

قال صاحب الفصول ان لازم الاعم وعرض العام ثبوته ضرورى لمعروضه مثلا اذا اخذ مفهوم الشىء فى المشتق فى نحو الانسان كاتب اى شىء له الكتابة فثبوت مفهوم الشىء ضرورى لانه عرض عام لا يصح بهذه العلة اخذ مفهوم الشىء فى المشتق ولا احتياج الى باب التصورات بان يقال ان اخذ مفهوم الشىء فى المشتق اخذ عرض العام فى الذاتى.

والجواب عن المحقق الشريف انا نسلم ان الشىء يكون من مفاهيم العامة ويصدق على كل الموجود كما يصدق الوجود على كل الموجود لكن اذا قيد الشىء بالامكان يصير ممكنا لان النتيجة تابعة للاخس وبعبارة اخرى المركب من الداخل والخارج خارج.

قال المحقق الشريف لصاحب الفصول الاحسن عدم إراءة الطريق لنا لان طريق الذى اخترناه أولا هو الافضل اى قلنا ان اخذ مفهوم الشىء فى المشتق لزم دخول