وقف نمايند ، گرچه التقاء ساكنين ميشود ، زيرا گفته شد كه التقاء ساكنين در وقف جائز است.

٤ ـ در آخر منادى مندوب ، مانند : يا محمّداه ، وبحث منادى در كتاب نحو مذكور است.

٥ ـ هراسمى كه آخرش الف ومبنىّ باشد ، مانند «ههنا» كه در حالت وقف جائز است «ههناه» گفته شود ، واقسام اسم مبنىّ در كتاب نحو مذكور است.

٦ ـ هراسم مبنىّ كه آخرش متحرّك باشد ، مانند : اين ، كيف ، حيث" در حالت وقف جائز است" اينه ، كيفه ، حيثه" گفته شود.

٧ ـ هرحرفى كه آخرش متحرك باشد ، مانند : " لعلّ ، لكنّ ، منذ" در حالت وقف جائز است گفته شود" لعلّه ، لكنّه ، منذه" ودر قرآن بعضى از قرّاء خوانده اند : " انّه لمن الظّالمينه زيرا نون جمع حرف متحرك است.

٨ ـ كلمه" ما" كه براى استفهام است اگر مجرور واقع گردد واجب است الفش حذف شود در كتابت وقرائت چه در حال وصل وچه وقف ، مانند : (" عَمَّ يَتَساءَلُونَ :) يكديگر را از چه پرسش ميكنند؟ سورة النّبأ ـ ٧٨ ـ آيه ١" اصل آن" عن ما" بوده ، الف ما حذف ، ونون در ميم ادغام شده" عمّ" گرديده ، ودر حالت وقف جائز است هاء سكت به آن ملحق شود و" عمّه" قرائت گردد.

٩ ـ كلمه «انا» كه ضمير متكلم وحده است ، در حالت وصل جائز است بلكه اولى است به حذف الف قرائت شود ، چنانچه اكثر