ميان لام الفعل دوم وسوم الف وياء فاصلة است.
(قاعدة)
هرگاه لام الفعل اول در اين باب همزه باشد جائز است قلب به الف شود ، ودر صورت به شكل صيغه هاى باب افعيلال ميگردد ولى الف در آن باب زائد ودر اين باب اصلى است ، مانند :
«اقبانّ ، يقبانّ ، اقبئنانا : درهم كشيده شدن» جائز است گفته شود «اقبانّ ، يقبانّ ، اقبينانا» كه بصورت مانند «احمارّ ، يحمارّ ، احميرارا» ميگردد.
" اطمانّ ، يطمانّ ، اطمئنانا" جائز است گفته شود" اطمانّ ، يطمانّ ، اطمينانا" ولى در قرآن چون قرائت نشده جائز نيست ، زيرا در قرائت قرآن بايستى از قرّاء صدر اسلام تبعيّت شود ، چنانچه ائمّة ، عليهمالسلام" فرموده اند.
(معانى باب افعللال)
(١ ـ مطاوعة)
ومعنى مطاوعة در باب انفعال وافتعال گذشت ، مانند :
«طمان فاطمانّ : آرامش داد پس آرامش گرفت»
(٢ ـ مبالغة)
ومعنايش در باب افعلال گفته شد ، مانند :
«شمعل : متفرّق شد» و «اشمعلّ : بسيار متفرّق شد»
صاحب شرح نظّام گفته : ابواب رباعى مزيد همه غير متعدّى است ومفعول نميگيرد ، ولى چنين نيست ، زيرا گاهى متعدّى ديده