ميشود جز در مواردى والف خوانده ميشود ، ودر غير اين صورت هرچه باشد ياء نوشته ميشود جز در مواردى والف ميخوانند.

چهارده صيغه مضارع : يهدى ، يهديان ، يهدون ، تهدى ، تهديان ، يهدين ، تهدى ، تهديان ، تهدون ، تهدين ، تهديان ، تهدين ، اهدى ، نهدى ، «يهدى» چنانچه در «يدعو» گفته شد ضمّة لام الفعلش از جهت ثقيل بودن حذف گرديد ، وهمچنان در چهار صيغه ديگر ، در «يهدون وتهدون» دو صيغه جمع مذكّر ، و «تهدين» صيغه مفرد مؤنّث حاضر ، لام الفعل حذف شده بهمان جهت كه در واوى گفته شد ، ونيز «تهدين» مفرد با «تهدين» جمع در صورت يكى است ، لكن در واقع صيغه مفرد «تفعين» وصيغه جمع «تفعلن» ميباشد.

چهارده صيغه امر : " ليهد ، ليهديا ، ليهدوا ، لتهد ، لتهديا ، ليهدين ، اهد ، اهديا ، اهدوا ، اهدى ، اهديا ، اهدين ، لاهد ، لنهد ، سخن در اينجا چنان است كه در واوى گفته شد.

واز اين باب است : " رمى ، يرمى ، ارم ، رميا ورماية : انداختن وپرتاب كردن" و" بكى ، يبكى ، ابك ، بكاء وبكى : گريه كردن" و" جرى ، يجرى ، اجر ، جريا وجريانا وجرية : روان شدن" و" جزى ، يجزى ، اجز ، جزاء : پاداش دادن" و" شرى ، يشرى ، اشر ، شراء وشرى : خريد وفروش كردن" و" عصى ، يعصى ، اعص ، عصيا وعصيانا ومعصية : نافرمانى كردن" و" قضى ، يقضى ، اقض ، قضاء وقضيّة وقضيا : داورى كردن" و" كفى ، يكفى ، اكف ، كفاية : بس