مقابل كنية ولقب است ، گرچه كنية ولقب به اصطلاح اول نيز اسم است.

كنية : علمى است كه مركّب از «اب يا امّ يا ابن يا ابنة» وكلمه اى ديگر باشد ، وجنبه اضافى آن بقصد تعظيم يا تحقير منظور شود ، مانند : ابو القاسم ، ابو الحسن ، ابو محمّد ، ابو عبد الله ، ابو جعفر ، امّ الحسن ، امّ اكبر ، ابن عبّاس ، ابن بابويه ، ابنة عاصم ، ابو الفضل ، ابو لهب ، ابو جهل ، ابو الحكم.

لقب : علمى است كه بقصد مدح يا مذمّت براى كسى وضع شود ، مانند : حبيب الله ، ولىّ الله ، زكىّ ، حليم ، سيّد الشّهداء ، سجّاد ، زين العابدين ، باقر ، صادق ، كاظم ، رضا ، جواد ، تقىّ ، نقىّ ، ذو الرّياستين ، ذو الشّهادتين ، ذو اليمينين ، هاشمىّ ، علوىّ ، اعشى ، افطح ، اخفش ، ولقب يا شخصىّ است يا فاميلىّ وطائفىّ ، چنانچه دانسته شد.

وفرق ميان اسم ولقب آن است كه اسم اول براى فرد وضع ميشود ، ولقب پس از آن وضع ميگردد ، واز اين جهت بايد لقب پس از اسم مذكور گردد ، پس اگر هردو در اصل معنى مدح يا ذمّ داشته باشد هركدام را اول وضع كنند وجنبه مدح وذمّش منظور نباشد اسم است ، وآنكه دوم وضع شود وجنبه مدح وذمّش منظور باشد لقب است ، وهمچنين كنية اگر اول وضع شود اسم است ، مانند «ابو طالب» كه نام پدر امير المؤمنين عليه‌السلام است ، گفته اند همان اسمش بوده ، وپيش از آن اسمى برايش گذاشته نشده ، وبعضى گفته اند اسمش «عمران»