مضارع گرفته شده.

وحرف مضارع در اين باب وباب دوم وسوم وباب رباعى مجرد مضموم است ، ودر غير اين چهار باب در هربابى مفتوح است مانند ثلاثى مجرد.

امثله ماضى : «اسلم ، اسلما ، اسلموا ، اسلمت ، اسلمتا ، اسلمن ، اسلمت ، اسلمتما ، اسلمتم ، اسلمت ، اسلمتما ، اسلمتنّ ، اسلمت ، اسلمنا» مصدرش «اسلام : تسليم شدن» است ، ثلاثى مجردش «سلم ، يسلم ، سلامة. رستن» است.

امثله مضارع : «يخرج ، يخرجان ، يخرجون ، تخرج ، تخرجان ، يخرجن ، تخرج ، تخرجان ، تخرجون ، تخرجين ، تخرجان ، تخرجن ، اخرج ، نخرج» مصدرش «اخراج : بيرون كردن» است ، ثلاثى مجردش «خرج ، يخرج ، خروجا. بيرون شدن» است.

امثله امر : " ليحسن ، ليحسنا ، ليحسنوا ، لتحسن ، لتحسنا ، ليحسنّ ، احسن ، احسنا ، احسنوا ، احسنى ، احسنا ، احسنّ ، لاحسن ، لنحسن ، مصدرش" احسان : نيكى كردن" است ، ثلاثى مجردش" حسن ، يحسن ، حسنا : نكوبودن" است.

گاهى همزه باب افعال را به هاء بدل ميكنند ، ودر اين صورت هاء را در مضارعش ميآورند ، مثلا : " اراد ، يريد ، ارادة : خواستن" را ميگويند : " هراد ، يهريد ، هرادة" و" اراق ، يريق ، اراقة : ريختن" را ميگويند : " هراق ، يهريق ، هراقة" ولى كليّت ندارد.