ا ، ب ، ت ، ث ، ج ، ح ، خ ، د ، ذ ، ر ، ز ، س ، ش ، ص ، ض ، ط ، ظ ، ع ، غ ، ف ، ق ، ك ، ل ، م ، ن ، و ، ه ، ى ، ء

وحروف را به اين صورت مفردة «تنها تنها» ومقطّعة «جدا جدا» گويند.

حروف مقطّعة معنى ندارد ، يعنى در ميان اهل لغت براى يك يك آنها معنائى تعيين نشده كه اگر كسى آن حرف را تنها تلفّظ كند ديگران از آن معنائى بفهمند ، ولى ميشود افراد مخصوصى در ميان خودشان آنها را علامت چيزى قرار بدهند ، چنانچه در نوشته هاى رمزى بكار ميبرند ، وحروف مقطعه كه در اول بعضى از سوره هاى قرآن است از اين قبيل ميباشد.

ورسم تركيبى آنها قواعدى دارد كه در مدارس آموزش ميشود وآن قواعد را رسم الخط وعلم كتابت گويند.

واز رسم تركيبى حروف ، كلمه پديد آيد ، وكلمه چند حرفى است كه با هم تركيب شده وداراى معنى ميباشد ، وميشود كلمه يك حرف متحرّك باشد چنانچه خواهد آمد.

وكلام چند كلمه ايست كه با هم تركيب شود بطورى كه شنونده از آن مطلبى بفهمد.

در اين مثال كلمه وكلام را بشناسيم.

" الله : خدا"" خالق : آفريننده"" كلّ : همه"" شىء : چيز".