از مضارع مشتق ميباشد ، وتفصيل آنها بدين قرار است :

١ ـ ضرب : از مصدر كه ضرب است گرفته شده به زيادكردن فتحه اى بر راء وفتحه اى بر باء.

٢ ـ ضربا : از ضرب گرفته شده به زيادكردن الفى در آخرش.

٣ ـ ضربوا : از ضرب گرفته شده به زيادكردن واوى در آخرش وتبديل فتحه باء را به مناسبت واو به ضمّه.

٤ ـ ضربت : از ضرب گرفته شده به زيادكردن تاء ساكنى در آخرش.

٥ ـ ضربتا : از ضربت گرفته شده به زيادكردن الفى در آخرش.

٦ ـ ضربن : از ضربت گرفته شده به حذف تاء وزيادكردن نون مفتوحى در آخرش.

٧ ـ ضربت : از ضرب گرفته شده به ساكن كردن باء وزياد كردن تاء مفتوحى در آخرش.

٨ ـ ضربتما : از ضربت گرفته شده به مضموم كردن تاء وزياد كردن ميم والفى در آخرش.

٩ ـ ضربتم : از ضربت گرفته شده به مضموم كردن تاء وزياد كردن ميم ساكنى در آخرش.

١٠ ـ ضربت : از ضرب گرفته شده به زيادكردن تاء مكسورى در آخرش وساكن كردن باء.

١١ ـ ضربتما : از ضربت گرفته شده به مضموم كردن تاء وزياد كردن ميم والفى در آخرش.