١٢ ـ ضربتنّ : از ضربت گرفته شده به مضموم كردن تاء وزياد كردن نون مشدّد مفتوحى در آخرش.

١٣ ـ ضربت : از ضرب گرفته شده به ساكن كردن باء وزياد كردن تاء مضمومى در آخرش.

١٤ ـ ضربنا : از ضربت گرفته شده به حذف تاء وزيادكردن نون والفى در آخرش.

چنانچه گفته شد : هر مفردى از آن صيغه ها از مفرد اول «ضرب» گرفته شده ، وتثنيه وجمع از مفرد خودش گرفته شده ، وهمچنان مضارع كه اكنون گفته ميشود.

١ ـ يضرب : از ضرب گرفته شده به زيادكردن ياء مفتوحى در اولش ، وساكن كردن ضاد ، ومكسوركردن راء ومضموم كردن باء.

٢ ـ يضربان : از يضرب گرفته شده به زيادكردن الفى ونون مكسورى در آخرش ومفتوح كردن باء به مناسبت الف.

٣ ـ يضربون : از يضرب گرفته شده به زيادكردن واو ساكنى ونون مفتوحى در آخرش.

٤ ـ تضرب : از يضرب گرفته شده به تبديل كردن ياء به تاء.

٥ ـ تضربان : از تضرب گرفته شده به زيادكردن الفى ونون مكسورى.

٦ ـ يضربن : از تضرب گرفته شده به تبديل كردن تاء به ياء در اولش ، وساكن كردن باء وزيادكردن نون مفتوحى در آخرش.

٧ ـ تضرب : از يضرب گرفته شده به تبديل كردن ياء به تاء.